Ik raak in gesprek met een meisje bij buurthuis BatjanBuren. Ik ben met de Shakefiets, zij als bezoeker. Een vriendin van haar kocht een aantal jaar geleden een tweetientjesfiets. Ze studeerde net in Amsterdam en had een fiets nodig. Iemand vroeg of ze een fiets wilde kopen. Dat wilde ze. Twee tientjes kostte de fiets. Toen bleek die verkoper een agent. Ze werd opgepakt. De nagels van de verkoper had ze vast niet gecheckt. Die truc zou ze moeten kennen; als studente Crimonologie. Of ze een celstraf kreeg, een boete of beide kon het meisje zich niet meer heugen. Wel kreeg haar vriendin een strafblad. Een studente Crimonologie met een strafblad. Wat komisch. Dit gaf haar echter nog moeilijkheden in de toekomst. Een baan krijgen bleek niet zo makkelijk met een strafblad. De jongen die meeluistert knikt. Hij is bang om opgepakt te worden. Bang voor een strafblad. Een tweetientjesfiets zou hij dan ook nooit kopen. Ik vraag me af hoe vaak dit gebeurd. Ik vermoed niet bijster vaak. Dit is namelijk de eerste keer dat ik een verhaal hoor over iemand die daadwerkelijk is opgepakt voor het kopen van een tweetientjesfiets.
Op de achtergrond het meisje en de jongen die meeluisterde
RSS-feed
