Een zebrafiets, een zwart-wit fiets. Hoe je mijn fiets ook wilt noemen, ik herken hem altijd. Best handig als je vergeten bent waar je je fiets hebt neergezet. En hij wordt niet gauw gestolen. Daar valt hij te veel voor op. Zo’n fiets verkoop je niet zo makkelijk op straat. Tenzij je alle tape eraf haalt natuurlijk. Dan is hij weer onherkenbaar. Maar welke dief of koper zou daar moeite voor doen? Ik denk weinig. Een dief steelt een fiets die hij zo snel mogelijk kan doorverkopen als tweetientjesfiets. Een koper koopt een tweetientjesfiets waar hij niet te veel aan hoeft te sleutelen. Een fiets vol met tape laten ze staan. Althans dat hoop ik. Ik ben namelijk al vrij gehecht aan deze fiets.
RSS-feed
