Met deze vraag liep ik met een vriend over het Spui. Ik was op de fiets, hij niet. Hij had een fiets nodig en was bekend met tweetientjesfietsen. In een jaar tijd had hij er al drie versleten, die vervolgens ook allemaal weer waren gejat. We liepen de Handboogstraat in. Ik met mijn fiets aan de hand, hij lopend ernaast. Het was half tien op een dinsdagavond. Niet echt een avond voor uitgaanspubliek. De straat was dan ook verlaten en we schatten onze kansen laag in. Toch kostte het drie minuten voor iemand ons achterna fietste met de vraag of we een fiets nodig hadden. Een zwarte opoefiets met krat en al voor twee tientjes. Drie minuten. Ik wist niet dat het zo makkelijk was om een tweetientjesfiets te kopen. Zeker niet op een vroege dinsdagavond.
Vriend met zijn nieuwe tweetientjesfiets
RSS-feed
