Een gratis fiets van pantar

Ik sprak Siebert, Lottes ex. De jongen die Lottes roze fiets verkeerd op slot zette. Of liever gezegd, niet op slot zette. Pantar verwijderde ooit Sieberts fiets uit een van de fietsenrekken op het Roeterseiland. Net als de gehele fietsenstalling, die stond daar namelijk tijdelijk. Siebert wist dat niet. De waarschuwingsbriefjes had hij niet gezien. Toen hij zijn fiets wilde pakken waren zowel de rekken als zijn fiets weg. Hij had zijn fiets niet op tijd verplaatst. Siebert ging verhaal halen. Hij wilde zijn fiets terug. De mensen van Pantar op het Roeterseiland konden niets doen. Waar zijn fiets was wisten ze niet en een nieuwe kreeg hij niet. Iedereen kon wel doen alsof zijn fiets daar stond. Dan zou iedereen zomaar een fiets krijgen. Nee, daar begonnen ze niet aan. Tot Siebert de baas van Pantar sprak. Die deed daar niet moeilijk over. Bij Pantar in West mocht hij een nieuwe fiets uitzoeken. Siebert koos een rode, de kleur van zijn oude fiets. Vond hij wel zo bijpassend. Zijn oude fiets had Pantar niet meer. Waar die is gebleven, blijft een raadsel. Misschien had Pantar hem naar Fietsdepot gebracht en was hij middels een veiling doorverkocht. Of had Pantar hem zelf doorverkocht? Gestolen en weer doorverkocht, net als een tweetientjesfiets. Maar dan voor 60 euro. En de rechtmatige eigenaar kreeg er een gratis fiets voor terug. Dat zouden meer fietsendieven moeten doen.