Dit overkomt een Franse toerist (lees hier een artikel over). In Amsterdam West valt hij van zijn fiets. Door een tramrails. Een ambulance komt erbij. Een fietsendief grijpt zijn kans. In alle chaos pakt hij de fiets en gaat ervandoor. Een fiets die de toerist gehuurd had. Ik ben benieuwd wat de dief ermee gaat doen. Lastig verkopen een gehuurde fiets. Misschien houdt hij hem wel zelf. De toerist gaat in ieder geval aangifte doen. Nadat hij is behandeld in het ziekenhuis. Dubbel pech voor hem. Eerst de tramrails, dan de fietsendief. Zelfs als je valt, is je fiets blijkbaar niet veilig.
Die heeft Fietsdepot nieuw. Kan je zelf je fiets maken. Wel zo fijn als je helemaal diep in West geraakt bent met het openbaar vervoer. En je 22 euro 50 betaalt om je fiets op te halen. Dan baal je met een kapotte fiets. Geen kant die je op kan. Al die moeite voor niets. Nog een keer terugkomen dan maar. Met een busje waar je fiets in past. Zodat je hem naar de fietsenmaker kan brengen. Of je laat hem thuisbezorgen. Kost wel 12 euro 50 extra. Of je maakt hem zelf op Fietsdepot. Met dit apparaat. Handig. Als je enig verstand van fietsen hebt. Fietsrepareerapparaat
Ook Fietsdepot heeft last van fietsendieven. Veel fietsen staan niet op slot. Daar knipte Fietsdepot het kettingslot van door om ze mee te nemen. Fietsen die nog wel een slot hebben, staan niet ergens aan vast. Die kon Fietsdepot optillen en verplaatsen. Slecht op slot staande fietsen dus bij Fietsdepot. Volgens de manager werd er jaren geleden heel wat gestolen. Dan kwamen ze helemaal ver in West om fietsen over het hek te sjouwen. Een hele klus, maar het gebeurde wel. Daarom heeft Fietsdepot nu prikkeldraad. Knappe fietsendief die nu nog over het hek klimt. Prikkeldraad tegen fietsendieven
In januari sprak ik de manager van Fietsdepot. Tijdens een lezing over fietsen. Hij bleek mijn blog te kennen. Later spraken wij elkaar weer. Of ik geen onderzoek kon doen voor Fietsdepot. Bij Fietsdepot blijft namelijk de helft van de fietsen staan. Daar zitten mooie fietsen tussen. Soms zelfs gloednieuwe fietsen. Waarom worden deze fietsen nooit opgehaald door hun eigenaar?
Aan mij de taak om dat uit te zoeken. Middels fietsen die gegraveerd zijn. Graveren doet Fietsdepot zelf met het mobiele graveerteam. Iedere woensdag en een zaterdag per maand staan zij op verschillende locaties in Amsterdam. Het graveren is gratis. De gegevens van de eigenaar worden met de graveercode opgeslagen in een archief. Een aantal fietsen op Fietsdepot die nooit zijn opgehaald hebben zo'n graveercode. Middels het archief kan ik de telefoonnummers van deze eigenaars achterhalen. En het ze zelf vragen waarom zij hun fiets nooit hebben opgehaald. Een uitgelezen kans om mijn theorie te testen. Ik vermoed namelijk dat veel fietsen die niet zijn opgehaald tweetientjesfietsen zijn. Gestolen fietsen die op straat zijn doorverkocht. Riskant om als heler op te halen. Je bent immer niet de rechtmatige eigenaar. Daarbij was de fiets toch heel goedkoop. Waarschijnlijk goedkoper dan de 22 euro 50 die je betaalt aan Fietsdepot wanneer je je fiets ophaalt. Voorlopig hang ik dus enige tijd rond op Fietsdepot. Ik ben benieuwd! Het vriendje van die vriendin is nooit opgepakt voor fietsen stelen. Wel voor winkeldiefstal. Toen moest hij mee naar het bureau. Pinnetjes om een fiets te stelen had hij niet bij zich. Dus moest hij lopen naar huis. Tot hij een tweetientjesfietsverkoper tegenkwam. Of hij een fiets nodig had. Dat had hij. Zijn geld lag alleen thuis. Daar zag de verkoper geen probleem in. Dan ging hij toch gewoon mee? Kon hij daar betalen. Met de tweetientjesfietsverkoper achterop fietste dat vriendje naar zijn huis. Onderweg kwamen zij politie tegen. De verkoper stond bekend als fietsendief. Hij had niet voor niets zijn naam getatoeëerd op zijn arm. Toevallig dezelfde naam als dat vriendje. 'Werkt net zo goed als een ID-kaart.' Dat vriendje kreeg een boette voor zonder licht rijden. Geen voor heling. Daar had de politie geen bewijs voor. Ach, al had de politie bewijs voor heling. Wat moesten ze doen? Een boette geven die de verkoper nooit kan betalen? Hem voor de zoveelste keer een nacht in de cel houden? Dit kost de politie ook geld. Fietsen zal hij blijven stelen. Nee, hier kon de politie niets tegen beginnen. Dit was een tweetientjesfietsverkoper in hart en nieren.
Die vriendin koopt nooit een slot. 'Het hele idee van stelen is dat iets gratis is toch? Waarom zou ik dan een slot kopen?' Haar gestolen fiets staat altijd los. Soms hele middagen als ze naar school gaat. Dan is het altijd een verrassing of haar fiets er nog staat. Of is gejat. Die vriendin vindt het niet erg. Het is niet haar bezit. Ze is niet gehecht aan een gestolen fiets. Behalve aan haar gestolen vouwfiets. In een weekend vonden zij en haar vriendje per toeval twee dezelfde vouwfietsen. Van hetzelfde merk. Totaal verwaarloosd en verroest. Die stalen ze en knapten ze op. Om vervolgens op matchende vouwfietsen naar Haarlem te fietsen. Die zijn nu gejat. Dit vindt ze jammer. Door het opknappen was ze zich eigenaar gaan voelen.
Wel is die vriendin altijd nieuwsgierig naar degene die haar gestolen fiets weer jat. Zou de fiets nu een tweetientjesfiets zijn, doorverkocht op straat? Of heeft iemand hem gestolen voor eigen gebruiken? Misschien dat de fietsendief wel een slot koopt. Misschien wel een goed slot. Eentje bestand tegen lockpicking. Inmiddels is het ruim een jaar geleden dat die vriendin op een gestolen fiets reed. Nu heeft ze geen fiets. Ze vindt de tram wel prima. Die vriendin vindt het hypocriet om te beweren dat zij geen fietsen steelt. Zij staat er immers naast. Naast haar vriendje die de fietsen openmaakt. Ik ben het met haar eens. Die vriendin is net zo schuldig. Fietsen stelen zij enkel op gelegenheid. Als ze van een feestje komen. Of van de metro moeten lopen naar huis. Ze nemen alleen slechte fietsen mee. Fietsen die al compleet verroest zijn. Of verwaarloosd. Zij stelen geen mooie fietsen om door te verkopen. Zij willen er enkel op fietsen op weg naar huis. Dat gaat prima op een slechte fiets. Een fiets waar de eigenaar waarschijnlijk niet veel waarde aan hecht. Ze wil niet goedpraten wat ze doet. Van andermans eigendom hoor je af te blijven. Maar dit vindt ze minder erg dan mooie fietsen stelen. 'Op een gegeven moment ga er op letten. Dan zie je wat er in de stad allemaal slecht op slot staat.' Het verbaast haar hoeveel mooie fietsen daar tussen zitten. Gloednieuwe fietsen op slechte sloten. Sloten die zij zo met lockpicking kunnen openmaken.
Die vriendin steelt zelf haar fiets. Of eigenlijk haar vriendje. Zij staat er vaak naast. Haar vriendje doet aan lockpicking. Met pinnetjes maakt hij een slot open. Kost wat oefening, maar het is niet heel moeilijk. Op internet kan je zo'n set pinnetjes kopen. Ze hebben hiermee zo'n acht fietsen gestolen. Ze zijn nooit betrapt. Lockpicking ziet er niet heel verdacht uit. Je knipt geen slot open. Het is net of je hem gewoon met een sleutel openmaakt. Alleen duurt het wat langer. Vooral bij goedkope sloten heb je kans dat je hem open krijgt. Soms lukt het ook niet. Niet alle sloten gaan zomaar open. Maar dan kan je altijd doen alsof je de verkeerde fiets pakte. Of dat je vrij dronken bent. Iedereen krijgt weleens zijn slot niet open. Een lockpickinstructiefilmpje
Wat is erger? Zelf je fiets stelen of een gestolen fiets kopen? Deze vraag stelt een vriendin. Als je zelf een fiets steelt doe je moeite. Je kiest een fiets. Je breekt een slot open. Je loopt risico om gepakt te worden. Een tweetientjesfiets kopen kost geen moeite. Iemand vraagt of je een fiets nodig hebt. Je knikt, maakt een testritje, dingt af en je hebt je fiets. Je neemt geen verantwoordelijkheid, al weet je heus wel dat de fiets gestolen is. Hij is niet voor niets zo goedkoop en mist een slot. Maar een gestolen fiets kopen is niet zo erg. Je hebt hem immers niet zelf gestolen. Dat doet de verkoper voor jou. Je betaalt iemand om je fiets te stelen. Je houdt de handel in stand. De verkoper gaat door met stelen. Op zoek naar nieuwe kopers. Als je zelf je fiets steelt stopt het daar. Je moedigt niemand aan om meer fietsen te stelen. Je had een fiets nodig en nu heb je er een. Geheel voor eigen gebruik. Misschien dat je er weer een steelt als die van jou gestolen is. Maar voorlopig zit je goed. Je neemt alle verantwoordelijkheid. Er is niemand die je de schuld kan geven. Je steelt hem zelf. Wat een laffe actie eigenlijk, een tweetientjesfiets kopen. Je betaalt iemand om het vuile werk te doen. Een fiets stelen kost je niets, maar je doet tenminste wel alles zelf. Met alle mogelijke risico's. Die vriendin steelt liever zelf haar fiets. Als ik moet kiezen, ik ook. Een tweetientjesfiets kopen vind ik namelijk veel erger dan zelf je fiets stelen.
De bakfiets gaat naar een Engelsman. Voor 70 euro. Net als 8 andere kavels. 9 kavels in totaal. 'Dit gebeurt vaak,' vertelt de meneer van Handhaving. 'Ooit was er eens een man uit Denemarken. Kwam hij hier aan met zijn vrachtwagen. Kocht hij 5, 6 kavels. Reed hij zo al die fietsen weer terug.' Die man kwam hier geregeld. Nu is hij er niet. Wel is er een man uit Duitsland. Met zijn vrachtwagen. Hij wil contant zijn paar kavels betalen. Een boel geld als je zo'n 1000 euro per kavel rekent. Vroeger kon dat nog. Nu niet meer. Nu gaat bij Fietsdepot alles per pin of creditcard. Hij belt al de hele middag. Hij boekt zelfs een hotel. Hij blijft. Tot hij het geregeld heeft en met pin kan betalen. Volgens de meneer van Handhaving koopt een handelaar vaak meerdere kavels. En komen handelaren uit het buitenland speciaal naar de veiling. Helemaal naar Fietsdepot, ver in West. Straks staan niet opgehaalde fietsen in een fietsenwinkel in Londen. Misschien dat daar wel een tweetientjesfiets tussen zit. Het zou mij niets verbazen.
|
Een aantal keer per maand blogt FIETS020 over de projecten die op dat moment actueel zijn.
|