Julees oude huisgenoot kocht zo voor twee tientjes een fiets. Van Fietsdepot. Toen thuisbezorgen nog 20 euro kostte. Was ze nu een dief? Stal ze die fiets van Fietsdepot? Ze wist dat de fiets niet van haar was. Al deed ze net alsof. Of was ze nu een heler? Ze kocht immers een fiets voor te weinig geld. Maar de koop ging niet per definitie om een gestolen fiets. Ze kocht de fiets niet op straat van een ietwat onguur uitziende man. Al kon het wel zo zijn dat die fiets een tweetientjesfiets was. Een fiets die ooit was gejat, verkocht op straat en nooit opgehaald bij Fietsdepot. Had ze voor twee tientjes toevallig een tweetientjesfiets in handen. Maar Fietsdepot was niet een fietsendief. Of wel? Fietsdepot knipte het kettingslot door en verkocht de fiets voor twee tientjes. In dit geval niet aan de rechtmatige eigenaar. Al dacht Fietsdepot natuurlijk van wel. Fietsdepot als fietsendief. Zouden meer mensen deze truc hebben uitgehaald? Ik zal eens rondvragen.
|
|
Een aantal keer per maand blogt Eva van der Drift over fietsenhandel in Amsterdam. Ze bespreekt de rollen van verschillende actoren, o.a. in de weelderige handel in wat zij noemt de "twee-tientjes-fietsen".
|
RSS-feed
