Of onze fietsen er nog staan. Dit vraagt de overbuurman van Joost.  Afgelopen nacht  zag hij  Engelsen fietsen de gracht in gooien. De gracht voor hun huis, vlakbij de Nieuwmarkt. Precies de gracht waarlangs Joost en ik altijd onze fietsen zetten. Hij had de politie nog gebeld.  Gauw draai ik me om. Ja, onze fietsen staan er nog. Met de ketting vast aan een fietsnietje.  Gelukkig hadden we onze fietsen ergens aan vastgezet. Anders lagen ook onze fietsen te water.

Merel zit met een biertje op een stoepje. Te kletsen met een vriendin. Haar fiets staat naast haar, van het slot. Ze zit er immers toch naast. Plots rent een man op haar fiets af. Springt erop en fietst weg. Merel rent erachteraan. Schreeuwend over de brug richting het Rembrandtplein. Helaas, die fiets is ze kwijt. Een fiets van haar overleden oma. Bruut gestolen voor haar neus. Midden op het Waterlooplein. Om het te verwerken is ze maar flink gaan feesten. Wellicht dat ze haar fiets nog voor een club of kroeg tegenkomt. Gestolen fietsen worden vaak op straat voor een paar tientjes doorverkocht. Amsterdam wemelt van  zulke tweetientjesfietsen.  'Sowieso verkocht voor de Disco Dolly', zoals ze zelf zegt. Ja, dat zit er inderdaad dik in..

Op de Jodenbreestraat  verft een meisje fietsen. Vlakbij café de Sluyswacht. Alle fietsen spuit ze roze met zwarte stippen. Een mooi gezicht,  al die  gekleurde fietsen midden op het plein. Een kringetje meisjes aanschouwt haar vanaf de grond. Ik vraag waarom het meisje fietsen verft. 'Voor de ontgroening', antwoordt de kring in koor. Een ontgroening van een studentenvereniging. Wat een slimme zet! Een opvallend gekleurde  fiets om je studententijd in te luiden.  Die heb je wel nodig als student in Amsterdam. Anders wordt je fiets zo gejat!

Een fiets op de picknicktafel. Of iemand hem wil hebben. Gratis en voor niets.  Weer eens wat anders dan al dat gejat. Een fiets om weg te geven. Zo kan  het dus ook!

Een weggegeven fiets op de NDSM-werf

Twee keer is de dief betrapt. Toen hij sleutelde aan een fiets. Hij zou enkel een onderdeel meenemen, zo meldde  hij nadat hij werd aangesproken. Van een fiets die toch al  kapot was. Verdacht. Zeker nu wielen, standaarden, zadels, kettingen en fietsmanden  aan de lopende band spontaan verdwijnen. Ook van fietsen die prima in orde zijn. Om nog maar te zwijgen over vermiste hele fietsen.

​De man uit het eerste signalement kwam ik laatst tegen. Een oude man van een jaar of 60, met een baard en wit haar. Hij stond in mijn straat, bij het vuilnis te rommelen. Gek. Een oude man tussen containers waar enkel studenten wonen. De man stak de straat over naar het volgende studentencomplex. Wie weet was het de dief op zoek naar een fiets. Ik besloot hem te volgen.  Tussen de containers door liep hij weer  op  het vuilnis af. De man was waarschijnlijk een dakloze. Misschien dat hij  ook fietsonderdelen eraf sleutelt, maar voor nu was hij enkel geïnteresseerd in weggegooide truien en kleden. Ik liet de man met rust.

Ik weet niet of de oude man uit het eerste signalement overeenkomt  met  het tweede. Misschien dat de tweede getuige een andere dief betrapte.  In juli werd de dief namelijk ook al gezien. Die beschrijving kwam niet overeen met die van de oude man. Ach, met zoveel gestolen onderdelen en hele fietsen, zal het me niks verbazen als er meerdere fietsendieven op de NDSM-werf actief zijn.

Hele fietsen, onderdelen.  De  dief neemt alles mee.  Al begin juli is de politie ingelicht.  Extra rondjes patrouille helpen niet. De diefstallen gaan in  hetzelfde tempo  door. Wat nu? Camera's ophangen? Is dat mogelijk? De NDSM-werf is immers publieke grond.  Wellicht moet DUWO eerst eens investeren in fatsoenlijke fietsenstallingen. Eentje waarin je je fiets wel goed op slot kunt zetten. Met zowel beide wielen als je frame aan de stalling vast.  Fietsenrekken in een U-vorm zijn hier uitermate geschikt voor. De rekken die er nu staan niet. Mijn kettingslot is vaak te kort om mijn fiets goed op slot te zetten. Dat is vrij problematisch met een enthousiaste fietsendief in de buurt.  Iets moet veranderen. Deze diefstallenplaag loopt uit de hand!

Een meneer wil zijn fiets graveren. Een witte elektrische fiets, gloednieuw. Hij staat al eventjes in de rij te wachten voor hij aan de beurt is. Helaas kan zijn  fiets niet gegraveerd worden, zo vertelt een graveerder.  Dit komt  voor bij veel nieuwe fietsen (lees hier meer over).    De dikte van het frame of materiaal maakt het graveren onmogelijk. Meestal is dit ook niet nodig. Nieuwe fietsen hebben vaak al een chip in het slot. Dit is   een klein staafje of rondje met gegevens die te lezen is met een speciaal apparaat.   Nieuwe fietsen hebben dus al een uniek kenmerk. Een graveercode zou dan dubbelop zijn.

De meneer wist niets van de chip af. Stond hij voor niets in de rij te wachten. Ach, zonder het graveerteam had hij dit niet geweten. Hij is allang blij dat zijn dierbare fiets al uniek gekenmerkt was.

 Een meneer wil zijn fiets graveren. Een mooie herenfiets. Mat zwart, met een  kinderzadel op de stang. Het graveerteam controleert het framenummer. Dit doen zij altijd alvorens zij graveren.  Waar dit nummer zich bevindt  verschilt  per fietsmerk. Ondersteboven staat de fiets nu.  Het framenummer  zit achter het spatbord.  Of  liever gezegd, daar zat  hij.  Het framenummer blijkt te zijn weggeslepen.  Op het frame is enkel een zwart vierkantje te vinden. Deze fiets is vermoedelijk gestolen. Dieven halen het framenummer weg, zodat een gejatte fiets  moeilijker aan een politiebestand te koppelen is. Het graveerteam weigert de fiets te graveren. Gestolen fietsen graveren zij niet.

De meneer  was zich van geen kwaad bewust. Hij had de fiets gekocht op Marktplaats. Voor een prijs die heel wat meer was dan twee tientjes. Hij dacht dat het om een eerlijke koop ging. 

Check dus altijd bij aankoop of je tweedehandsfiets nog een framenummer heeft.  Zo ja, controleer even of het  framenummer geregistreerd  staat als gestolen. Dat kan middels deze website. Dan weet je altijd wanneer je een gestolen fiets in handen hebt. Ten minste, als de eigenaar aangifte heeft gedaan natuurlijk.

17 augustus  stond  het graveerteam van Fietsdepot op het Javaplein. Graveren doet het graveerteam gratis.  Iedere woensdag en een zaterdag per maand staan zij van 10 tot 16 op verschillende  locaties in Amsterdam. Waar precies, kun je vinden op de website van Fietsdepot.

 Om  10:30 was ik met mijn fiets present op het Javaplein. Het graveerteam was gemakkelijk te herkennen met de rode  vlaggen en borden.  Druk was het niet. Drie mensen stonden te wachten. Om beurten werden de  fietsen  gegraveerd. Dan werd de fiets de aanhanger ingereden en een kwartslag gedraaid. Het graveerteam was met z'n vieren. Twee graveerders, een jongetje van een jaar of 16  die aan  een tafel zat  en iemand met een leidinggevende functie.   Iedere  eigenaar moest zich bij  het jongetje legitimeren, waarna hij het burgerservicenummer invulde op een  inschrijfformulier. De rest van het formulier, zoals  je naam,  adres, telefoonnummer en  handtekening, moest je vervolgens zelf invullen.  Binnen tien minuten was mijn fiets gegraveerd. Ik kreeg een kaartje met de graveercode. Handig voor als mijn fiets  gestolen wordt. Dan kan ik de  graveercode gemakkelijk doorgeven aan  de politie. Hopelijk wordt mijn fiets niet gestolen.   Volgens Fietsdepot is een gegraveerde fiets namelijk niet  aantrekkelijk voor fietsendieven.  Misschien dat de dief op de NDSM-werf de mijne nu laat staan. Ik mag het hopen.